Zespół Pałacowo-Parkowy
Kozienice
Zespół Pałacowo-Parkowy
Kozienice
Informacje
W latach 1776-78 za czasów panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego zbudowano murowany pałac według projektu królewskiego architekta Franciszka Placidiego. W skład najokazalszego zabytku w Kozienicach wchodzi: zespół budynków stojących w miejscu XVIII-wiecznego założenia, kolumna Zygmunta I Starego, cmentarz rodziny Dehnów, wieża i park nawiązujący do dawnego stylu angielskiego, w którym znajduje się cykl rzeźb historycznych i fragment mostu łyżwowego. Po upadku powstania listopadowego kozienickie dobra otrzymał carski generał Iwan Dehn, którego rodzina rezydowała w pałacu do czasu zajęcia Kozienic przez Austriaków podczas I wojny światowej. W tym okresie zarówno pałac jak i park zmieniały się pod względem architektonicznym. Największą przemianą była przebudowa kompleksu pałacowego w stylu renesansu francuskiego zrealizowana na przełomie XIX i XX w. przez architekta Franciszka de Arveuf. Po przebudowie pałac zachwycał oczy swym pięknem aż do II wojny światowej. 12 września 1939 roku stacjonujące w nim wojska niemieckie, podłożyły celowo ogień. Główny budynek oraz oficyna gościnna uleły spaleniu. W miejscu spalonego pałacu w latach 50-tych XX w. władze miasta postanowiły wybudować budynek jako siedzibę Prezydium Powiatowej Rady Narodowej. Projekt opracował inż. arch. Kokozow. Budowę rozpoczęto w 1957 roku a zakończono w 1961. Obecnie w głównym budynku znajduje się Urząd Miejski. W pozostałych oficynach swoje siedziby mają: Muzeum Regionalne, Rada Miejska, Urząd Stanu Cywilnego oraz Urząd Skarbowy. Z dawnego Zespołu Pałacowego zachowały się do dziś: - dawna wozownia i stajnia połączone w jeden zespół z obiektem dawnej oficyny kuchennej z lat 1778-82, - przebudowana w latach ok. 1896-1900 wieża, - kamienne schody od strony parku, - 2 cokoły pod rzeźby myśliwskie, - cokoły w dwoma XIX-wiecznymi wazonami, - 4 XIX-wieczne słupy bramy wjazdowej, - 8 kolumn oświetleniowych, - basen obłożony kamiennym obramieniem.
Lokalizacja
